top of page

Hoewel ik oorspronkelijk ben opgeleid als fotograaf speelt fotografie geen hoofdrol in mijn dagelijkse werk als multidisciplinair verhalenmaker. Fotografie gebruik ik voornamelijk voor mijn autonome uitingen, waarin ik mij geïnspireerd door magisch-realisme en cinematografie voornamelijk - maar niet uitsluitend - beweeg tussen licht en duisternis. 

​

Although I originally trained as a photographer, photography does not play a major role in my daily work as a multidisciplinary storyteller. I use photography mainly for my autonomous expressions, in which I move, inspired by magical realism and cinematography, mainly - but not exclusively - between light and darkness.

YELLOW2b.jpg

Citizens

serie in ontwikkeling / in progress

In de serie ‘Citizens’ creëer ik een vervreemdend effect door op normaal drukke locaties in steden letterlijk één persoon in beeld te brengen. Plotseling speelt deze persoon de hoofdrol op een podium dat normaal gesproken wordt gedomineerd door mensenmassa's, en krijgt de persoon eindelijk de aandacht waar hij of zij naar verlangt.

​

In the series ‘Citizens’ I create an alienating effect by putting one person on screen at normally busy city locations. Suddenly this person plays the leading role on a stage normally dominated by crowds of people, and the person finally gets the attention he or she longs for.

YELLOW4.jpg
YELLOW3.jpg
YELLOW2.jpg
64x37.200.LR.strand.jpg
lightanddarklogo.png
Lightanddark

Serie in ontwikkeling/In progress

lightanddarklogo.png

De dunne lijn tussen zonsondergang en nacht heeft mij altijd al gefascineerd. Voorbij het `gouden uur’ wordt het voor mij pas interessant.  In deze serie onderzoek ik de drie fases na zonsondergang: de `civil dusk’ waarbij men zich nog zonder artificieel licht kan bewegen, de ‘nautical dusk’ waarbij de eerste sterren verschijnen en de straatverlichting aangaat en tot slot de ‘astronomical dusk’ waarin de duisternis domineert en er slechts nog een glimp te zien is van het daglicht. 

​

The thin line between sunset and night has always fascinated me. Beyond the 'golden hour', things only get interesting for me. In this series, I investigate the three phases after sunset: the 'civil dusk, where people can still move without artificial light; the 'nautical dusk, where the first stars appear and the street lights turn on; and finally, the 'astronomical dusk' in which the darkness dominates and only a glimpse of daylight remains.

Nautical dusk: beach

Teken-Over-HvB-1600x2244.jpg
logo kunstuitleen.png

Sneak Peek: Expositie Teken Over

 

De eerste twee werken van de `Nautical Dusk’ waren te zien tijdens de groeps-expositie van het Huis van Betekenis in de galerie van de Kunstuitleen Utrecht van zaterdag 9 tot en met zaterdag 16 december 2023.  

​

The first two works of the 'Nautical twilight' where shown during the Huis van Betekenis group exhibition in the Kunstuitleen Utrecht gallery from Saturday, 9 to Saturday, 16 December 2023.

duisternis_LR_banner.jpg

Darkness/Enlightenment

Expo event 'Ameliswaardig'

Duisternis heeft ons altijd angst aangejaagd. Het is een metafoor voor gevaar. Voor bijgeloof. Voor een moment in tijd dat we als mensheid waren overgeleverd aan de natuur. Niet voor niets noemen we de grote menselijke vooruitgang 'verlichting'. In het kader van de verbreding van de A27 - met betrekking tot Amelisweerd - probeer ik met het tweeluik zonder vooroordeel vraagtekens te zetten bij die verlichting. 

​

Darkness has always terrified us. It's a metaphor for danger, for superstition. For a moment in time, we were at the mercy of nature. It is not without reason that we call human progress 'enlightenment'. In the context of the widening of the A27 - with regard to Amelisweerd - I try to question the Enlightenment without prejudice.

amneliswaardig_duisternis.jpg
amneliswaardig_verlichting.jpg

Diptych: print on canvas 60 x 60 cm hung on a background of printed sails measuring 85cm x 119cm

WhatsApp Image 2023-11-10 at 17.19.10.jpeg
Ameliswaardig
ameliswaardig_logo.jpg

Op 11 november 2023 organiseerde het Huis van Betekenis in en rond Landhuis Oud Amelisweerd een dag vol kunst en cultuur over de relatie tussen mens en natuur. Tijdens deze dag werd aandacht besteed aan de discussie rondom Amelisweerd: waarom moest een deel van het bos wijken voor de A27? Wie nam deze beslissing? Wat vonden de boeren ervan? En de weggebruikers? Wat vond jij ervan? Met een open blik werden alle perspectieven van het verhaal onderzocht en werd geprobeerd het verhaal te ontwarren. 

​

On November 11, 2023, the Huis van Betekenis hosted an art and culture day at Landhuis Oud Amelisweerd exploring the human-nature relationship. Discussions delved into why the A27 required part of the forest, who decided, the farmers' and road users' opinions, and encouraged personal reflections. With an open mind, diverse perspectives were explored to unravel the story.

Serie/In progress

Not welcome here

Working title

Ik ben gefascineerd door de complexe relatie tussen mens en natuur in Nederland. Er is hier nauwelijks nog ongerepte natuur, bijna al het landschap is door mensen aangelegd. Het opduiken van wolven in `onze natuur' roept ook vragen op. Wiens terrein wordt eigenlijk betreden: komen zij ons domein binnen of hebben zij in feite alle recht om daar te zijn en begeven wij als mensen ons op hun terrein. 

  

Deze beelden tonen dieren die onwennig onze wereld binnentreden. Dit inspireert mij voor de verdere route van deze serie. 

​

​

I am fascinated by the Netherlands' complex relationship between people and nature. There is hardly any untouched nature here; almost all the landscape has been created by humans. The appearance of wolves in 'Our Nature' also raises questions. Whose territory is actually being trespassed on: are they entering our domain, or do they, in fact, have every right to be there, and we as people are infringing on their territory.

These images show animals that enter our world uncomfortably. This inspires me for the further route of this series.

treeoflife.jpg

Serie/In progress

Tree of Life

Mijn vader heeft mij geleerd om naar de lucht te kijken. Mijn verwondering voor al die vormen en al die verschillende soorten en kleuren licht is nooit weggegaan. Met "tree of Life' portreteer ik niet alleen een reeks van luchten en lichten, de toeschouwer - in de vorm van dezelfde boom- veranderd mee. Zomer 2025 is het project gereed. 

​

My father taught me to look at the sky. My wonder at all those shapes and all those different kinds and colours of light has never gone away. With 'Tree of Life', I not only portray a series of skies and lights but the viewer - in the form of the same tree - also changes along. The project will be completed in the summer of 2025.

bottom of page